Rozmowa z dzieckiem

Rozmawiajmy z naszymi dziećmi...tak dużo ile tylko można, tłumaczmy im wszystko to co jest trudne, nowe, niezrozumiałe...starajmy się rozmawiać, zawsze wtedy kiedy zrobią coś co jest złe, oprócz naszej złości, kary, krzyku niech usłyszą też gdy opadną emocje co tak naprawdę zrobili źle i dlaczego tak nas to zdenerwowało...nawet jeśli powtarzamy to już kolejny raz...wtedy kiedy po prostu są grzeczne nie robią nic nadzwyczajnego rozmawiajmy z nimi mówmy im o tym, że miło nam jest kiedy są takie grzeczne, gdy zaskoczą nas wyjątkowo swoim zachowaniem podkreślmy to jak bardzo jesteśmy szczęśliwi z tego  powodu. Rozmawiajmy, rozmawiajmy, rozmawiajmy o uczuciach, o pogodzie, o wszystkim tym co się dzieje wokół nas, wszystkim tym co się znajduje wokół nas, rozmawiajmy z dziećmi o poważnych sprawach oraz o mniej poważnych. Poprzez taką rozmowę wyrabiamy u dziecka umiejętność mówienia, słuchania...opowiadania o swoich uczuciach, zdolność do rozwiązywania problemów i uwaga to co najważniejsze budujemy zaufanie w relacjach miedzy nami, a naszym dzieckiem. Jest bardzo duża szansa na to, że dziecko samo zacznie przychodzić do nas z problemami by przegadać właśnie z nami trudne tematy szczególnie w wieku dojrzewania kiedy to dziecko ma poczucie, że nikt go nie rozumie...wtedy zaprocentuje nasza cierpliwość i będzie  to nagroda dla każdego rodzica...życzę sobie i każdemu rodzicowi by nasze dzieci zwracały się do nas jak do najlepszego przyjaciela...pamiętajmy o tym, że bardzo dużo zależy od nas takie relacje buduje się od narodzin, jeśli jednak z różnych powodów przegapiliśmy już jakiś etap nigdy nie jest za późno by zacząć właśnie teraz, każdy moment jest dobry na wprowadzenie zmian w wychowaniu, a szczególnie jeśli czujemy, że te zmiany są konieczne by nasze dzieci wyrosły na wartościowe osoby.